Anatomisch onverantwoord

Korrels zand in zijn ogen. Elke keer hij met zijn ogen knipperde, leken de stukjes de oppervlakte van zijn oogbol open te schuren.
Gespleten lippen. Als hij zijn mondhoeken strekte om een glimlach te forceren, werden de barsten dieper.
Onder zijn nek, net boven zijn borstkas, voelde hij zijn hart kloppen. Bij elke samentrekking, ervoer hij een stekende pijn.
Zijn maag zat als binnenstebuiten gekeerd tegen zijn ruggengraat aangedrukt. Als slikken al lukte, voelde hij enkel de onvoldoeninggevende leegte wanneer het voedsel het orgaan bereikte.

Fysieke pijn. Auw. De gebroken ziel brak zijn lichaam.