12 december 2006

Enjoy the Silence, really, do.

De volgende hoofdzonde komt er aan, alles op zijn tijd nietwaar? Hier alvast een voorproefje, ongeduldige wolf, die mijn lezer heet:

... Haar gevoel van superioriteit was met koeienletters op haar voorhoofd geschreven, zij kon iedereen krijgen. De essentie van haar wezen lag boven op haar huid en reikte niet dieper dan het stof van haar rok of de inkijk van haar decolleté. Het geluid van haar schoenen op de vloer was de onheilsmars die oorlog voorspelde. Elementaire uitersten zouden vanavond clashen. Een epische strijd zou plaatsvinden, blond tegen bruin, daad tegen woord, wit tegen zwart, zij tegen mij. ...

En verder, om mijn stilte te verantwoorden, of beter, te illustreren, een lied, van Depeche Mode. Enjoy the Silence:

Words like violence
Break the silence
Come crashing in
Into my little world
Painful to me
Pierce right through me
Cant you understand
Oh my little girl

All I ever wanted
All I ever needed
Is here in my arms
Words are very unnecessary
They can only do harm

Vows are spoken
To be broken
Feelings are intense
Words are trivial
Pleasures remain
So does the pain
Words are meaningless
And forgettable

All I ever wanted
All I ever needed
Is here in my arms
Words are very unnecessary
They can only do harm

Enjoy the silence