05 september 2005

If - Rudyard Kipling

If - Rudyard Kipling

If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you;
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don't deal in lies,
Or being hated, don't give way to hating,
And yet don't look too good, nor talk too wise:

If you can dream -- and not make dreams your master;
If you can think -- and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two imposters just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build 'em up with worn-out tools;

If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: "Hold on!"

If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with kings -- nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds' worth of distance run --
Yours is the Earth and everything that's in it,
And -- which is more -- you'll be a Man, my son!


U predikt de gulden middenweg, 'the common sense'. Wat zal ik er mee aanvangen?
Steeds zal ik die nastreven en elke keer opnieuw, zal ik die verwerpen. Oh ja, verwerpen zal ik de mediocriteit, het middelmatige. Ik streef naar uitersten, weet u, naar excellentie! Zal ik die vinden? Zal het ooit voor mij zijn? Al het moois, maar ook alle kwelling die uitmuntendheid met zich meebrengt, zal die me ooit in de schoot vallen?

Poëzie_

2 opmerkingen:

Anoniem zei

het streven naar het exquisite, het boven alles en iedreen uitstijgen, het zitten op de hoogste top en meewarig naar beneden kijkend naar alle dingen die je niet meer kunnen raken...
ik weet niet of ik dat ooit zal bereiken...
Jeronimo
http://cms.skynetblogs.be

Anoniem zei

het je wentelen in de stinkene prut, de modder van het moeras dat je gretig op wil zuigen in haar rottende boorput, soms geven we ons over aan de miserabiliteit waarin onz e geest vertoeft, maar eens we weer die veerkracht vinden om ons uit die verstikkende houtgreep los te rukken en de modder van osn afsmijten dan schijnt de pagan sun in onze vlammende ogen en gaan we'r weer tegenaan als nooit te voren
een eeuwige strijd

jeronimo
http://cms.skynetblogs.be